Kant
Saznanje je iskustvo nadsaznajnog subjekta iskustva
Kant
Objavljeno: 20. Novembar 2014.Tvrdnja da je naše saznanje dato u okvirima mogućeg iskustva ne iznosi suštinu tog ograničenja, nego tek kada se jasno kaže da zato što saznanje može biti samo iskustvo nadsaznajnog vlasnika iskustva, ono je drugostepeno, ograničeno.
detaljnije
Čista volja u Kantovoj kritici čistog uma/Načela praktične logike – predavanje na Kolarcu 31. maja 2011. God.
Kant
Objavljeno: 17. Novembar 2014.Nije suština čiste subjektivnosti pre svake objektivnosti u pojavnom okretu teorijskog uma, koji u čistom "Ja mislim" sjedinjuje prazne forme: čula, razuma, uma i slepe sadržaje, utemeljujući tako sve naše saznanja u okviru mogućeg iskustva, već u suštinskom okretu čiste volje praktično-moralnog uma, koja u slobodnoj vlastitosti ne utemeljuje samo naše slobodno odlučivanje, delovanje praktično-moralnog uma nego i čisto "Ja mislim " i svaku: logičnost logike, saznatljivost saznanja i opštu i nužnu istinitost istine teorijskog uma!
detaljnije
Moral i dobro
Kant
Objavljeno: 16. Novembar 2014.Neko je moralan što hoće da bude dobar (kao što neko drugi neće), a ne što po nekoj „mora,“ „treba“ osnovi... Kantov pokušaj da Boga svede na moral, a slobodu na moralni zakon koji podražava opštu i nužnu prirodu vodi indirektno u ateizam i interesni, politički moral.
detaljnije
Privid transcendentalizma
Kant
Objavljeno: 09. Novembar 2014.Iako na prvi pogled izgleda da Kantov transcendentalizam pokazuje da se sve spoljašnje upravlja prema unutrašnjem, slepi sadržaji prema praznim formama, najviši stav njegove transcendentalne analitike „uslovi mogućnosti iskustva uopšte su u isto vreme i uslovi mogućnosti predmeta iskustva“ upravo dokazuje suprotno: da se unutrašnje upravlja prema spoljašnjem, prazne apriorne forme prema slepoj sadržini!
detaljnije
O Novaković Tomislavu
Tomislav Novaković je diplomirao filozofiju na Filozofskom fakultetu u Beogradu. Živi i stvara u Čačku kao samostalni filozof.
Filozofija dana
Prirodna nauka koristi logiku kada opštim i nužnim zakonima objašnjava red, poredak sveta, a bilo kakav kosmički um, logos, za celovito jedinstvo materije–energije, po definiciji „objektivne“ nauke, isključuje već na početku!
Bez obzira što ne prihvata nikakav prauzrok izvan same prirode, da bi nauka uopšte bila nauka, ona neki neki jedinstveni logos mikro-makro sveta mora predočiti.
Ne radi se samo o tome da se našem objašnjavanju sveta ima pravo prigovoriti da je "antropocentrično", nego da li se bez neke (bilo kakve) jedinstvene logike za svu materiju–energiju–prostor–vreme–brzinu, sve oblike makro, mikro sveta, uopšte nešto suštinski objašnjava!
Ako čovek (bilo koji živi stvor) ima (neku) „glavu“, zašto je ne bi imala i sva mikro-makrokosmička priroda u svakom svom delu, kao stvarajuće znanje po kome svaka stvar ili biće jeste to što jeste.
Tomislav Novaković